معرفی کتاب مرجع آموزشی وزوز گوش

وزوز گوش: نیاز بالینی برآورده نشده
پیشگفتار مترجم:

افسانه‌های یونانی چنین بازگو می‌کنند که «ائوس»، الهه پگاهان با انگشتانی همچون گل سرخ گرفتار عشق تیتانوس پادشاه ترا شد، الهه آنچنان فرمانروا را دوست می‌داشت که برایش از زئوس درخواست جاودانگی کرد، اما در آن آتش اشتیاق فراموش کرد که برای فرمانروا جوانی ابدی نیز بخواهد. بنابراین پادشاه با گذشت زمان پیر و پیرتر و کوچک و کوچک‌تر شد؛ کالبدش آب رفت و از هم گسیخت؛ تا آنجا که تنها از او آوایی بدون تن بر جای ماند، آوای تیز زنجره.

ساختارهای متعددی در درون دستگاه شنوايی و مناطق تشريحی مجاور آن می‌توانند در توليد وزوز گوش دخالت داشته باشند. مكانيزم‌های مسبب می‌توانند از نظر موقعيتی، با واحدهای تشريحی دیگر، زير ساختارهای درون واحدها، عملكردهای آنها طبقه بندی شوند. در حاليكه عمدتا فرآيندهای پاتوفيزيولوژيک و فيزيولوژيک در حيوانات مورد مطالعه قرار گرفته‌اند، ولی جنبه‌های سايكولوژيک بطور انحصاری در انسان مورد مطالعه قرار گرفته است. خصوصا در بررسی وزوز اين موضوع يک مشكل عمده می‌باشد زيرا مشاهدات انجام شده در مطالعات تجربی روی حيوان نمی‌تواند به سادگی در مورد‌‌ انسان و بر عكس بكار گرفته شوند. علاوه برآن، پيچيدگی دستگاه شنوایی و محدود‌‌يت در بررسی آن تقریبا موانع عبوری را برای مطالعه وزوز ايجاد نموده است.

وزوز گوش اشکال مختلفی دارد و شدت آن به طور گسترده‌ای از مزاحمت کم تا تأثیر جدی روی زندگی روزمره فرد را در بر می‌گیرد. اینکه سیگنال وزوز گوش با چه سطح بلندی درک می‌شود مستقیما به میزان ناراحتی بیمار وابسته نمی‌باشد. بنابراین، حتی وزوز گوش بسیار نزدیک به آستانه شنوایی می‌تواند یک علامت ناتوان‌کننده باشد که به یک بار عمده در سال‌های زندگی افراد با ناتوانی منجر شود، می‌تواند با ایجاد مشکلات اضطرابی و تمرکز، باعث کاهش جدی در کیفیت زندگی افراد گردد و باعث اختلال خواب شود، کیفیت زندگی کاهش می‌یابد. افسردگی و وزوز گوش می‌تواند د‌‌ر نهایت منجر به انزوای شدید و در موارد‌‌‌‌ی به اقدام برای خودکشی منجر گردد.

وزوز گوش می‌تواند در هر سنی و در سنین جوانی رخ دهد، اما شیوع آن با درجه کم شنوایی مربوط به سن به طور پیوسته افزایش می‌یابد و برای افراد 65 سال به بالا می‌تواند به 12-15 درصد برسد. علاوه بر این، بروز وزوز گوش با افزایش أصوات بی‌حفاظ در اوقات فراغت، ضربه صوتی ناشی از کار و افزایش سن به طرز چشمگیری افزایش یابد. اشکال مختلف وزوز گوش با انواع مختلف درد شباهت دارد. یکی از موارد مهم این است که درد و وزوز گوش فاقد علائم قابل تشخیص هستند. آزمایشات تصویربرداری (MRI ساختاری، CT و غیره) و نتایج آزمایش رایج الکتروفیزیولوژیک یافته‌های عینی واضحی را در مورد وزوز گوش نشان نمی‌دهند.

پيرو تحقيقات اخير در زمینه گوش داخلی، مدل‌های زيربنايی بر اساس مداخله عملكردی بين مسيرهای آوران و وابران در بهترين شرايط فرضی می‌باشد. با وجودی كه ماسكرهای وزوز، سمعک‌ها و پوشش عملكردی با تحريكات الكتريكی می‌تواند در برخی از بيماران ايجاد يک بهره ذهنی نمايد اما هيچ يک نمی‌توانند در زمينه روشن نمودن مكانيزم‌های علتی درگيركننده وزوز كمک كننده باشند و تنها تأثير آنها از لحاظ روانشناختی به اشكال پوشش intermodal و interamodal قابل توصيف می‌باشد. شل‌كننده‌های عضلانی نيز در ميان گروه اند‌‌ازه‌گيری‌های كلی و عمومی با تداخلات متعدد غيرمستقيم قرار می‌گيرند. داروهای سايكواكتيو با تأثير سداتيو مركزی هم می‌تواند د‌‌يگر اعمال مغزی را متأثر سازد. بنابراين تاكنون داروی ويژه‌ای كه بتواند بطور انحصاری روی جزء مركزی توليد وزوز، تأثير بگذارد بدون ايجاد اثرات جانبی پيدا نشده است.

نمونه بيمارانی كه برای سال‌ها ناشنوا بوده‌اند. نشان می‌دهد كه حافظه مربوط به وزوز ممكن است بطور مركزی ثبت شده باشد كه اين عمل احتماال در برخی مناطق ساب كورتيال يا كورتيكال صورت می‌گيرد. اين بيماران به داشتن خاطره واضحی از اصوات (voices)، صداها (Sounds) و يا نويزهايی که معمولا در خيال خودشان اتفاق می‌افتد اشاره می‌كنند كه گفته می‌شود کاملا شبيه به تجربه آنها در قبل از ناشنوايی بوده است.

اين مطلب تأئيد كننده اين مفهوم است كه مدارهای برانگيزاننده مركزی ممكن است در طول تحريكات طولانی مدت يا وزوز دائمی و مقاوم گسترش يابند. در حال حاضر اين موضوع بر اين مهم دلالت می‌كند كه حتی اگر مطالعات بعدی هم مكانيزم‌های علتی وزوز را روشن سازند و راه‌های درمانی خاص را مطرح نمايند، باز هم احتمالا بطور كامل وزوز قابل د‌‌رمان نخواهد بود مگر آنكه حافظه خاص آن در مغز بطور كامل پاک شود، اين مطلب حداقل در نوعی از وزوز تحت عنوان وزوز مرکزی صدق خواهد نمود...